به گزارش روابط عمومی دانشگاه سیستان و بلوچستان، در این کرسی پس از بیان اهداف و ضرورت گفتگوی میان ادیان و ذکر این مطلب که پیش‌نیاز گفتگوی ادیان وجود روش و مبنای مشترک است، به روش موردنظر ایشان، در زمینه نوع گفتگوی مطرح در عرفان و مبنای موردنظر آموزه میثاق در ادیان ابراهیمی پرداخته شد.

دکتر حکیمی فر در بحث روش، مواردی از قبیل کثرت‌گرایی جان هیک، رابطه من- تویی مارتین بوبر و اصل بازتاب کویاما مورد بررسی قرارداد و درنهایت با طرح ویژگی‌هایی چون سکوت، رواداری، نیایش و معنویت‌گرایی روش مطلوب تبیین نمود.

ایشان در بخش دوم از سخنان خود آموزه میثاق را به‌ عنوان بنیادی مشترک و روشن برای گفتگوی میان ادیان ابراهیمی مطرح نمودند و با تبیین فلسفه میثاق در ادیان ابراهیمی نقاط قوت این اصل نسبت به موارد مطرح در گفتگوی میان ادیان را بیان نمودند.

ازنظر ایشان گفتگوی بین ادیان باید در سطحی مطرح شود که مربوط به عمق و کنه ادیان است و لذا تجارب معنوی به‌عنوان امری مشترک می‌تواند در خدمت گفتگوهای بین ادیان قرار گیرد. از سوی دیگر، گفتگوی میان ادیان باید مبتنی بر یک اصل بنیادی مشترک باشد. آموزه میثاق به‌عنوان آموزه‌ای بنیادین، مشترک، روشن، تجربه‌شده در سطحی پایین‌تر می‌تواند مبنایی برای گفتگوی ادیان ابراهیمی در نظر گرفته شود.

گفتنی است در ادامه جلسه ناقدان کرسی آقای دکتر نوری و آقای دکتر آبسالان و برخی اساتید حاضر در جلسه به بیان نکته نظرات و انتقادات خود در این زمینه پرداختند و دکتر حکیمی فر به برخی از این نقدها پاسخ دادند.